Iemand tot Mecenas
Aan het donker roep jij teder een gedicht
Het geheugen is zo kort; elk woord is vervlogen zodat enkel ik weet hoe het is ontstaan
Iets of alles, maar nooit iemand
“Het laarsje kwam eens aangevlogen, ‘t had wel eens gelogen”
Metalen woorden, koud, maar warm geweest, allicht
Bezit en goede staat het ik uw oom al lang bewezen
