Naar het einde van de nacht toe
Roze tulpen, zie ik
En de balzaal is een rariteitenkabinet
Maar ik verveel me en ik erger me
Aan wat ik in de spiegel zie
Ik hoor niets meer en
Voel dat mijn onderlichaam bekeken wordt
Mijn huid wordt doorzichtig
Een lichtstraal verbrijzelt mijn gezichtsveld
De verscheurde foto maakt het moeilijk om te ademen
Ik kan de snippers niet wegblazen
Maar toch word ik achtergelaten
In de donkere tijd en met gebroken vazen
