Ze laat het achter en ik schaam me

De bladeren vallen weer van de bomen

‘t Is nu al de zesde keer

Vieze gezichten

Een neus van stront

Ogen van katten

En monden van vel

De monden van de twintigste eeuw staan ondersteboven

 

Haar kop is kip

Haar gat is slib

Ze laat het achter en ik schaam me

31-10-1987/2

Vorige
Vorige

Karel is verdronken

Volgende
Volgende

Ze kunnen niet schrijven (ongetiteld)