Vorige
Vorige
Misschien ben ik een dichter, misschien ben ik een dwaas
Volgende
Volgende
met gouden lepel drink ik aan je eindeloze ogen
een houtring is voor altijd daar verscholen
in de diepte van je ziel
in de ketting van bestaan
in dit lege paleis
waar de muren achter mij dicht gaan